Hergebruikt hout, voor beelden en sculpturen
De beelden die Robert Pennekamp maakt zijn meestal gemaakt van hergebruikt en gevonden hout. Zijn standpunt is waarom nieuw hout kopen terwijl er al genoeg hout overal aanwezig is wat opnieuw gebruikt kan worden. Dat is een uitgangspunt geworden. Ook eigen bestaande beelden worden weer hergebruikt voor nieuwe sculpturen. De sculpturen zijn duurzaam. Ook ander materialen worden gebruikt bij het maken van nieuwe beelden. Objecten die gevonden worden bij het afval, uit een tweede hands winkel, of die overbodig zijn worden verwerkt. Meestal wordt duurzaam matriaal als triplex hout, multiplex hout, gebruikt. Het wordt beschilderd en behandeld met meerdere soorten verf.
Als je Robert Pennekamp vergelijkt met Nederlandse Kunstenaars, wat is daarover bekend?
Robert Pennekamp is een Nederlandse kunstenaar wiens werk zich onderscheidt door een mix van speelsheid, improvisatie en maatschappijkritiek. Als je hem vergelijkt met andere Nederlandse kunstenaars, vallen enkele kwaliteiten op:
1. Eclectische benadering en experimenteerdrift
Pennekamp werkt met een breed scala aan technieken en materialen: schilderijen, collages, objecten, installaties en performances. Dit doet denken aan kunstenaars als Daan Roosegaarde of Erik van Lieshout, die ook buiten de conventionele grenzen van een medium werken. Zijn improvisatorische stijl geeft hem een spontane, “work-in-progress”-kwaliteitsstempel, wat in contrast staat met de strakke afwerking van bijvoorbeeld een Piet Mondriaan.
2. Interactie en toegankelijkheid
Hij betrekt vaak humor en woordspelingen in zijn werk, wat het toegankelijk maakt voor een breed publiek. Dit speelt in op de Nederlandse traditie van relativerende kunst, zoals in het werk van Herman Brood (muzikaal en visueel) of Lucebert, waar tekst en beeld elkaar versterken.
3. Kritiek verpakt in speelsheid
Een sterk punt van Pennekamp is zijn maatschappelijk kritische blik, zonder zwaarmoedig te worden. Zijn werken zijn vaak ironisch of absurd, en zetten de toeschouwer aan tot nadenken. Dit heeft raakvlakken met de conceptuele kunst van bijvoorbeeld Bas Jan Ader of de absurdistische inslag van Mark Manders.
4. Improvisatie en instinct
Een deel van zijn werk lijkt direct voort te komen uit instinct, waarbij fouten en toeval deel van het proces worden. Dit doet denken aan de aanpak van Cobra-kunstenaars als Karel Appel of Corneille, die de expressie boven het eindresultaat stelden.
Zijn unieke kwaliteit
Pennekamp’s grootste kracht ligt in zijn vermogen om speelsheid en een DIY-mentaliteit te combineren met een scherp maatschappelijk commentaar. Dit maakt zijn werk lichtvoetig, maar toch met een gelaagdheid die doordringt. Hij is minder gericht op de academische kunstwereld en weet een directe, persoonlijke verbinding met zijn publiek te maken, wat hem onderscheidt van veel Nederlandse tijdgenoten.
